محققین و مخترعین فعال در «سازمان پروژههای تحقیقاتی پیشرفتهی دفاعی» یا دارپا (DARPA) که به وزارت دفاع ایالات متحده وابسته است، در حال تلاش برای یافتن راهی برای از میان برداشتن یکی از بزرگترین محدودیتهای هلیکوپترها یعنی فرود آمدن بر سطوح سخت، ناهموار یا متحرک هستند. فرود آوردن هلیکوپتر در شرایط اضطراری و بر سطوح شیبدار، سنگی و ناهموار چالشهای بسیار دشواری هستند که پیش روی خلبانها قرار دارند. گرچه فرود بر سطح صاف و هموار همیشه بهترین گزینه است، اما فرودهای اضطراری در شرایط خاص نیازمند توانایی و تجربهی بسیار هستند و در بسیاری موارد به بروز حادثه و فاجعه میانجامند.
به همین دلیل ایدهی ساخت سیستمی که بتواند به جای خلبان سیستمهای فرود را با سطح فرود تطبیق دهد، بسیار جذاب است، سیستم فرود روباتیکی که میتواند این ایده را محقق کند در حال حاضر بر هلیکوپترهای مدل کنترل از راه دور وجود دارد و ممکن است در آیندهی نه چندان دور بتوان آن را برای هلیکوپترهای حقیقی نیز به کار گرفت. به این ترتیب هلیکوپترها قادر خواهند بود به مناطق متعددی که در حال حاضر توانایی دسترسی به آنها را ندارند دسترسی پیدا کنند.
هدف این سیستم فرود روباتیک این است که پایههای خودکار را جایگزین سیستمهای چرخدار یا صفحات فرود کنونی کند؛ این پایهها میتوانند جمع شده و حین پرواز به بدنه بچسبند و سپس در زمان فرود باز شده و همزمان با پایین آمدن هلیکوپتر، محل قرارگیری مناسب خود را «پیدا کنند». سیستمهای حسگر فشار که به کامپیوتر مرکزی متصل هستند نیز زاویهی مناسب برای هر پایه را مشخص میکنند تا هلیکوپتر تا جایی که ممکن است در حالت موازی نسبت به سطح قرار گیرد.
مسئولین دارپا میگویند این سیستم جدید میتواند بدون اضافه شدن وزن هلیکوپترها به بسیاری از آنها متصل شده و آنها را قادر کند بر سطوح دارای شیب تا ۲۰ درجه نیز فرود آیند. علاوه بر این گفته میشود این سیستم میتواند خطر آسیب رسیدن به هلیکوپترها در اثر فرودهای دشوار را نیز تا ۸۰ درصد کاهش داده و هلیکوپترهای مجهز به این سیستم قادر خواهند بود بدون استفاده از سیستم وینچ روی سطوح ناهموار سنگی یا بر کشتیهای شناور در آبهای متلاطم و خروشان نیز فرود آیند. در صورتی که تحقیقات و آزمایشات انجام شده در این زمینه به نتیجه برسند و چنین سیستمی برای هلیکوپترهای حقیقی نیز به کار گرفته شود، تحولی عظیم در صنعت هلیکوپترسازی و هوانوردی رخ خواهد داد.

